Klei aanschaffen stond ver onderaan mijn prioriteitenlijst. Het duurde héél lang voordat ik overstag ging en een setje Play Doh voor de jongens kocht. En daarna heb ik uitgebreid. En meer uitbreiding gevraagd voor de verjaardag van Monster!2. Waarom dan toch?!
Ik vind klei verschrikkelijk. En wel vanwege de volgende redenen:
- Je vindt het overal. Zelfs wanneer je de restrictie hebt zoals wij (“Kleien doe je alleen aan tafel”), zitten de stukjes uitgesmeerd in de bank, liggen ze platgelopen over de vloer en warempel, vond ik laatst zelfs stukjes in een van de kinderbedden. Overal blijven namelijk stukjes aan plakken, vooral aan de kinderen en hun kleding. En daarnaast luisteren peuters nou eenmaal niet altijd en vind ik, na een onbewaakt ogenblik, toch brokken klei tegen de televisie aan geplakt. Of in de auto, wanneer Monster!2 stiekem een stukje in zijn jaszak heeft gepropt en dat op de achterbank vrolijk uit elkaar aan het trekken is. Of het zit gewoon in de zool van de schoenen en ze laten overal een stukje achter.
- Het gaat in de kleding zitten en dat krijg je er niet altijd meer uit. Vaak gaat het goed, soms hebben we een kledingstuk dat we niet meer hoeven te gebruiken. Overigens heb ik nog geen problemen gehad met de wasmachine, maar ik weet niet zo goed hoe leuk die de Play Doh
vindt. Vanavond voor de zekerheid het filter maar even controleren dus. - Zelfs wanneer je zelf niet hebt geholpen, heb je klei onder je vingernagels zitten. Want hoewel de jongens zonder enthousiasme toch wel het nodige opruimen, kun jij zelf het laatste gedeelte doen. Zoals:
- Stofzuigen, elke avond. Want die klei die plakt wel, maar er breken toch minuscule stukjes af. Die uiteraard op de vloer belanden (want: peuterjongen) en daar in de loop van de middag opdrogen. Langzaam maar zeker brokkelt de kleivoorraad dus af en verdwijnt in de stofzuiger. Nog iets om vanavond even te doen: de stofzuigerzak vervangen.
- Last but not least, alle kleuren gaan door elkaar. Nou ben ik niet een klassieke OCD-er, maar ietwat perfectionistisch ben ik wel. Dus wanneer de mooie nieuwe regenboogkleuren binnen twee seconden vervagen tot een vage kleur groen en ondefinieerbare kleur bruin, voel ik ergens in mijn maag iets verstrakken. Hoe krijgen ze het voor elkaar?! En zijn er überhaupt kinderen die de klei *niet* door elkaar mengen? Die fantastische plaatjes op de verpakking boetseren… het is mij nog nooit gelukt.
Maar waarom koop je dan die Play Doh?!
Het klinkt cliché, maar… omdat mijn kinderen het zo leuk vinden. Omdat ze met het eerste starterssetje met enkel wat vormpjes al een HALF UUR zelfstandig 
speelden (wat moest ik doen met die tijd vrij?!). En toen Sinterklaas ze allebei deze handige Fun Factory gaf, vond Monster!2 dit meteen het meest grandioze speelgoed ever. Ondanks dat de klei nu echt op een ijl tempo door elkaar werd gemixt.
Nu ben ik Monster!2 op de vrije dagen dus de halve dag kwijt. ’s Ochtends als we opstaan, vraagt hij: “Mag ik kleien, mama?” En is vervolgens de rest van de ochtend fanatiek bezig om alle potjes klei in die pers te duwen om “slangen te maken,” in diverse varianten en stijlen. De concentratie spat van zijn gezicht wanneer zijn kleine vingertjes de Play Doh in stukjes snijden, kneden en verwerken, en het vervolgens weer opnieuw doen. Hulde aan de Fun Factory!
Ik heb het er voor over :)
Dus ja, dat opruimen en klei overal, dat is wel even een dingetje. Maar weet je, nu kan ik de halve dag lekker van mijn kind genieten, mee spelen, en naar hem kijken als hij zo heerlijk bezig is. Want Monster!2 is een pittig ding die ook dagen heeft dat ik alleen maar aan het corrigeren ben. Of dat ie zijn zinnen heeft gezet op schoppen en slaan. Of dat ie ineens besluit om weg te rennen. Dus dat is dat halfuurtje klei krabben en ruimen dan wel weer waard, zelfs al moet het twee keer per dag.
Mijn kind legt zijn ziel en zaligheid in die klei en daarom koop ik Play Doh. En blijf ik het kopen zolang hij het leuk blijft vinden, want ik heb eindelijk iets gevonden wat zijn concentratie langer vast houdt dan twee minuten.
En die waardeloze kleding? Die bewaren we voor de weekenden, wanneer hij weer wil kleien. En die klei is los niet eens zo heel duur (als je van de originele merken af stapt), dus die kleuren… zijn wel weer te vervangen. Een stofzuiger en een wasmachine trouwens ook ;)
Maar voor het geval dat: hebben jullie ideeën voor klei (op)ruimen die ik nog niet weet?
Lees ook: Help! Ik heb een pittig kind!
Inderdaad geeft het best wat rommel
Maar met alles wat je er bij kan kopen is het toch wel heel leuk!
Mijn kids kunnen er ook echt zoet mee zijn :)
Haha, ook hier is het eerste setje klei het huis binnengekomen met dank aan Sinterklaas. Tot nu toe vind ik het erg leuk, maar dat zal ermee te maken hebben dat mijn bijna-peuter er nog niet heel veel raad mee weet en hij maximaal 2 potjes tegelijk open mag hebben. Het idee van mengen heeft hij nog helemaal niet door. Die uitgedroogde stukjes in de stofzuiger herken ik dan weer wel. Maar liever in de stofzuiger dan in z’n mond zal ik maar denken, en stofzuigen moet ik toch dagelijks ;)