Home » Entertainment » Een vrije dag in het leven van een moeder

Een vrije dag in het leven van een moeder

vrije dag, slapen, uitslapen, not

“Oh, jij bent morgen vrij he? Dat zou ik ook wel willen. Elke week een vrije dag.” Eh, ja. Een dagje vrij voor een moeder is niet zo’n dagje vrij als jij je voorstelt. Uitslapen? Vergeet het maar. In je pyjama op de bank? Nuh-uh. Want op die dag moet er namelijk een heleboel gebeuren. En soms (vaak) is zo’n dag pittiger dan een dag achter je computer op je werk.

Maar het wil er niet in bij mijn jonge, kinderloze collega’s. Die krijgen een dromerige blik als ze “vrij” horen en luisteren vervolgens niet meer. Laat mij op zijn minst vertellen wat er gebeurt op zo’n vrije dag van mij. Want dat je op die dag niet voor een baas werkt, wil niet zeggen dat je vrij hebt.  Zeker niet met kinderen én een eigen onderneming. Dus, lieve kinderloze, bedrijfsloze lezers, dit is de samenvatting van mijn vrije dag vandaag.

De vrije dag: Ochtend

De dag start al half om 5.30. Monster!2 is niet zo’n beste slaper en mekkert af en toe. Nu begint dat op een tijdstip dat ik al wat sluimer qua slaapstand, en er wakker van wordt. Het blijft bij gemekker dus ik kan blijven liggen. Wanneer het fullblown brullen was geweest, was de dag extra vroeg begonnen. Maar nu kan ik nog even blijven liggen, want met kleine tussenpozen slaapt hij verder. Om de tien minuten ben ik dus even wakker. Gelukkig hebben we ‘m zo afgericht dat ie niet zomaar zijn bed uit komt.

Maar om zeven uur moet ik er aan geloven. Ik ben aangekleed, nu zijn de Monsters aan de beurt. En dat moet met een beetje tempo, want om half acht start het Sinterklaasjournaal. Wil ik de ochtenddrama’s voorkomen en het ochtendspitsuur soepeltjes doorlopen, laat ik ze het Sinterklaasjournaal kijken. In de tussentijd kan ik brood smeren, bekers met drinken vullen, kinderen voederen en een schooltas inpakken.

Kinderen inladen in de auto en op weg naar school. Vrijdag is neem-je-eigen-speelgoed-mee-naar-school-dag. Dus het legovliegtuig moet nog even worden ontleed en alleen de grote stukken mogen eraan blijven zitten. Anders is alles kwijt. En als om vijf voor half negen De school begint, blijf ik ook. Vrijdag is namelijk de educatieve-spelletjesdag-met-hulp-van-moeders.  Gelukkig is er nog een kleintje dus Monster!2 heeft een speelmaatje terwijl ik mijn geduld probeer te bewaren met drie kleuters die het spelletje niet zo denderend vinden. Ik kan helaas niet voorkomen dat mijn jongste een kralenkunstwerkje sloopt.

Op naar de wekelijkse boodschappen

Om negen uur zijn de spelletjes afgelopen en ga ik met Monster!2 grote boodschappen doen (geloof me, da’s gemakkelijker geworden dan voorheen, toen ik dat met twéé Monsters moest doen op de vrijdagochtend). Monster!2 wil een “babykarretje” waar hij na tien minuten op uitgekeken is dus loop ik met twee karren de boodschappen bij elkaar te harken en ervoor te zorgen dat mijn hartelapje niet de kar volstouwt met spullen die hij per sé wil hebben.

Als we om iets over tien weer thuis zijn, ruim ik de boodschappen op. Monster!2 wil op de Ipad. Ik maak van de gelegenheid gebruik om ook een halfuur was te vouwen, een nieuwe op te hangen, de berg van afgelopen week verder te sorteren en een nieuwe aan te zetten. Ohja, en ik ruim ook wat stapels was op. Daarna fatsoeneer ik de kamers van de jongens en de woonkamer, en ga ik nog even aan het werk.

Want ja, ik heb een eigen bedrijf. En dat groeit niet van lucht, dus daar moet ik ook tijd in steken. En aangezien ik morgen (op zaterdag dus) een betaalde opdracht heb, moet ik daarvoor nog wat voorbereiden.

In de middag

Rond het middaguur eten we een boterham en daarna halen we de Duplo uit de kast. En we gaan een hoge toren en een huis bouwen. Nadat we een half huis hebben opgebouwd ligt de duplo verspreid door de gehele kamer en doet Monster!1 net alsof het een ballenbak is. Dat betekent dat ik na kinderbedtijd de bank van zijn plek moet trekken.

Rond half twee begin ik al met het voorbereiden van mijn jongste, dat we zo meteen grote broer weer gaan ophalen. Dat is namelijk elke week een groot drama, want Monster!2 waardeert de quality time met moeders wel.  Na tien minuten gehannes met jassen aan (en weer uit) en handschoenen aan (en weer uit) gaat Monster!2 uiteindelijk met jas en één handschoen aan de buggy in. We lopen naar school.

Om twee uur gaat de zoemer. Traditioneel blijft het hok van Monster!1 nog een minuut of vijf langer dan de rest op slot. Intussen rent Monster!2 rondjes op het schoolplein en probeer ik zijn camo-jas in de gaten te houden (hahaha). Ohja, de post was op tijd en de aanmeldformulieren voor de GGZ zijn binnen. Of de juf ook een stapel in wilde vullen, dus ik moet ook nog even overleggen. Aangezien iedereen zich als een hongerige roedel wolven op de juf stort wanneer ze even naar buiten komt, moet ik dus wachten, maar na een paar minuten komt ze ongeschonden uit de strijd. De lijst gaat worden ingevuld. En de brief van de ouderbijdrage, tja, die is kwijt. Ze geeft het door.

Allemaal thuis

Een halfuur later zijn we thuis en even heb ik een momentje van rust. Maar mijn Monsters zouden mijn Monsters niet zijn als ze elkaar niet binnen de kortste tijd de hersenen inslaan. Ik neem een rigoreus besluit: aangezien papa vanavond niet thuis is, besluit ik het koken te laten voor wat het is. En we bestellen pizza (want ja, lieve kijkbuiskindertjes uit de grote stad. Zélfs in Culemborg kun je bestellen via Thuisbezorgd; Domino’s heeft hier een vestiging; de supermarkten zijn ook op zondag open. De provincie is niet helemaal uitgesloten van de vooruitgang).

Het is inmiddels kwart voor vier. “Mamaaa, ik heb honger!” mekkert de oudste. “Dan pak je maar een stukje appel,” gooi ik terug. “Nee mama. Ik heb ánders honger!” Nope, dat lekkers zit er al in. “Je krijgt straks pizza. Bewaar de honger maar even dan.”

17.30. De pizza zou NU moeten komen. Nu. NUHU. Nu dus? “Mamaaa, ik heb honger!” Nuhuu! Ah, gelukkig.

“Mama, ik moet spugen.”

Twintig minuten later zegt Monster!2: “Mama, ik moet spugen.” Ik weet uit ervaring dat ik deze aankondiging serieus moet nemen, maar toch komt ie altijd onverwacht. Omdat ik niet wil dat het over de tafel sproeit, hou ik mijn handen eronder (geloof me, je verliest behoorlijk wat gene en angst voor kots en poep als je kinderen hebt). Gelukkig is het niet zoveel.

Het Sinterklaasjournaal maakt altijd alles goed! Mijn reddende engel. Want ja, ’s ochtends is de herhaling van de dag ervoor, en nu is de nieuwe uitzending. Monster!2 ligt als een lam vogeltje op schoot dus als het afgelopen is, wil ik hem naar boven dragen. Dan blijkt dat ie toch meer gegeten heeft dan ik dacht want binnen luttele seconden zitten hij, ik, de vloer en de keuken onder de kots. Dat wordt toch douchen en een stuk vroeger dan normaal.

Na het douchen is Monster!2 te moe voor een boekje. Binnen enkele minuten is ie weg. Monster!1, die van de gelegenheid gebruik maakte om extra lang te douchen, is na het verhaaltje lezen boos omdat hij niks meer mag drinken. Nee, wanneer je al bakken vol water uit de douche hebt lopen lurken, is het wel een keer genoeg. Hij wil dus ook niet praten en ook hij slaapt binnen twee minuten.

Opruimen en schoonmaken….

Ben ik normaal pas om acht uur beneden, nu al om tien voor half acht. Maar neen, ik ben nog steeds niet vrij. Want hoewel ik met de pizza gelukkig niet hoefde te koken, is er wel het een en ander wat opgeruimd moet worden. Die kots bijvoorbeeld, die ik wel even snel heb opgeveegd, maar nu moet het goed. En de duplo-explosie van vanmiddag bijvoorbeeld. Ohja, en ik ga ook nog een ronde was ophangen, vouwen en een nieuwe erin want geloof me, kleding met kots wil je niet in de douche laten liggen.

20.00. Onder het genot van het nieuws schrijf ik deze blog naar aanleiding van de snelle aantekeningen die ik vandaag gedaan heb. Ik kan ook niet meer alles onthouden. Dadelijk ga ik nog even door met de voorbereidingen voor morgen en dan gaat de computer uit. DAN heb ik pas vrij. En ik ga lekker het derde seizoen van The Last Ship bingen.

Vrije dag voor een moeder

Begrijp me niet verkeerd! Ik heb er bewust voor gekozen en zou mijn kinderen én mijn bedrijf voor geen goud willen missen. Ik geniet ook oprecht van een dag samen met de jongens. Maar vrij? Dat ben ik pas als papa thuis blijft met de jongens en ik de deur achter me dicht trek… en een paar goddelijke uren voor mij alleen heb. Dus wanneer jij op je vrije dag om half elf eens uit je nest komt rollen en de rest van de dag lekker lui zit te Netflixen, dan heb je een vrije dag die ik héél graag eens zou willen.

Dus mocht je op je vrije dag dus een keertje willen komen oppassen en mijn Monsters mee willen nemen naar een speeltuin/pretpark/bioscoop/etc, dan ben ik je intens dankbaar. Want dan heb ik er ook eens een!

Lees ook: Ik kies voor mijn kind (en doe een stapje terug)

Volg:
Delen:

2 Reacties

  1. 27 november 2016 / 01:21

    Zo herkenbaar!! Zit in hetzelfde schuitje.. maar het gaat je volgens mij goed af hoor?

    • Linda
      Auteur
      27 november 2016 / 12:02

      Haha, ja, dat klopt. Dit was een redelijk gemakkelijke dag omdat ze niet écht hebben lopen muiten. En ik leef nog :D

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.