Column: Principes of toetje?

Gatverdamme. Wat is dat nu weer? Er is me taart beloofd, en dit krijg ik voor mijn neus. Ik ben misschien 3, maar ik weet heus wel wanneer ik in de zeik word genomen. Hártige taart, zegt mama, maar er zitten gewoon groentes in. Ik zie ze zitten. En dat moet ik niet. Ga iemand anders voorliegen, met je taart. Er zit geeneens slagroom op. Mama begint te dreigen dat ik geen toetje krijg als ik niet eet, maar ik houd koppig vol. “Ik hoef niet meer,” zeg ik, “Ik ben klaar met eten.” Ze zegt dit wel vaker. Soms…Bekijk bericht

De peuterpuberteit is stiekem heel grappig!

De peuterpuberteit is stiekem heel grappig!

Eigenlijk is de peuterpuberteit heel erg grappig. Okee, misschien niet als je in de supermarkt bent met een gillend en schuimbekkend kind dat op de vloer gaat liggen kwijlen en jij probeert je boodschappen te doen, maar ik lig regelmatig in een deuk om de fratsen die ze uithalen. Ongeacht hoe boos ze daar zelf van worden. En zeg nou zelf, soms is het zelfs leuk om even peutertje te plagen. Gewoon, voor al die momenten dat het omgekeerd is. Lees ook: Driftbuiweekend: de uitputtingsslag Op de vloer liggen. Zeg nou zelf, wat heet het ooit iemand opgeleverd om op…

Bekijk bericht

Driftbui-weekend: de uitputtingsslag

Driftbui-weekend: de uitputtingsslag

Ja hoor, een driftbui. Iedere peuterouder komt ze hoe dan ook tegen. Het is bijna fascinerend hoe een kind vrijwel ineens van standje relaxed naar ongecontroleerde boosheid kan gaan. Alsof er ineens een stop doorbrandt en er kortsluiting ontstaat. Ik moet zeggen dat mijn kinderen over het algemeen prima te spreken zijn. De oudste verbergt, wanneer hij boos is, zijn gezicht in zijn handen en gaat op de bank of de grond liggen, en dat doet hij vrijwel geluidloos. De jongste heeft het klassieke stampvoeten tot een kunst verheven maar is over het algemeen snel af te leiden. Ik heb in…

Bekijk bericht