De (On)Volmaakte Moeders Club
Als ik ergens tegenop zie, is het mijn wekelijkse uurtje sportschool. Sporten is gewoon stom. Ik moet mijzelf wekelijks streng toespreken om de smoezen te omzeilen, om me alsnog naar die toko toe te slepen. En als ik dan eindelijk op de parkeerplaats sta (ik rij er op dinsdagen direct vanuit mijn werk naar toe), zit ik vaak nog tien minuten besluiteloos in de auto te facebooken of radio te luisteren. Ik vind de apparaten stom, zweten is stom, dat ik de tijd vooruit moet kijken is stom…. Soms bezwijk ik en smokkel ik een weekje. Of, als het mooi weer…
Bekijk bericht
Onrust in mijn lijf sinds afgelopen donderdag. Sinds de welbekende foto van het aangespoelde jongetje in de Turkse badplaats Bodrum om de paar minuten op mijn Facebookpagina verscheen. Het “oooh” en “aaah” was niet van de lucht. En ik? Na de eerste schok ergerde ik me dood. Niet omdat ik niet warm of koud werd van die foto. Net als alle moeders zag ik in dat kleine jongetje mijn eigen jongens. Mijn moederhart bloedde. Zoals velen met mij had ik er een lief ding voor over om dat jongetje, en vele andere jongetjes en meisjes die hetzelfde lot ondergingen, nieuw leven…
Bekijk bericht