Als ik ergens tegenop zie, is het mijn wekelijkse uurtje sportschool. Sporten is gewoon stom. Ik moet mijzelf wekelijks streng toespreken om de smoezen te omzeilen, om me alsnog naar die toko toe te slepen. En als ik dan eindelijk op de parkeerplaats sta (ik rij er op dinsdagen direct vanuit mijn werk naar toe), zit ik vaak nog tien minuten besluiteloos in de auto te facebooken of radio te luisteren. Ik vind de apparaten stom, zweten is stom, dat ik de tijd vooruit moet kijken is stom…. Soms bezwijk ik en smokkel ik een weekje. Of, als het mooi weer is, ga ik een eind lopen. Ben ik in ieder geval in beweging.
Waarom doe ik het dan? Nou, vanwege onderstaande redenen weet ik elke keer toch weer de stap over de drempel te zetten:
Ik heb een hele tijd geleden geprobeerd het hardlopen op te bouwen. Even ging dat goed, maar op een dag kreeg ik steken in mijn knie. Dat heb ik toen even rust gegeven en daarna heb ik nog een keer of twee gelopen, alleen ging het niet weg. Vervolgens heb ik mijn knie minstens twee maanden gevoeld bij het traplopen.
Iets anders, dan? Zwemmen zou nog kunnen, dat heb ik een tijd gedaan. Misschien moet ik eens uitzoeken wat de openingstijden van het spiksplinternieuwe zwembad zijn. Wat mij vorig jaar ook heel goed is bevallen, is het lange-afstands wandelen. Twee dagen lang wandelroutes lopen met een overnachting erbij. Alleen dat is niet iets wat je snel op een dinsdagavond kan plannen, en heel veel training van mijn schouder is er dan ook niet bij.
Maar eigenlijk ben ik gewoon lui en wil ik gewoon niet sporten. Toch ga ik (bijna) elke week, om alle bovengenoemde redenen. En elke keer dat ik geweest ben, voel ik me daar stiekem dan wel weer goed over. Dus komende dinsdagavond zit ik gewoon weer in mijn auto op de parkeerplaats van de sportschool mijn moed bij elkaar te schrapen om mijzelf over te geven aan de horror van de fitnessapparaten.
Een van de allertofste weken van het jaar is toch wel de week in mei…
Week vier van de thuisscholing zit er bijna op en we hebben een paar vrije…
Week 2 van het thuisscholen zit er bijna op. Ik merk dat ik in ieder…
Iedereen die mij een beetje kent, weet dat ik fan ben van lui opvoeden. Of,…
Mijn kinderen kunnen spoorloos verdwijnen. Héél soms gebeurt dat buitenshuis, maar vaak zijn ze ook…
Mijn jongste is een decemberbaby. Echt, hoe had ik het zo kunnen plannen (en ik…