Dagboek van een ex-roker: deel 1
Als ik ergens tegenop zie, is het mijn wekelijkse uurtje sportschool. Sporten is gewoon stom. Ik moet mijzelf wekelijks streng toespreken om de smoezen te omzeilen, om me alsnog naar die toko toe te slepen. En als ik dan eindelijk op de parkeerplaats sta (ik rij er op dinsdagen direct vanuit mijn werk naar toe), zit ik vaak nog tien minuten besluiteloos in de auto te facebooken of radio te luisteren. Ik vind de apparaten stom, zweten is stom, dat ik de tijd vooruit moet kijken is stom…. Soms bezwijk ik en smokkel ik een weekje. Of, als het mooi weer…
Bekijk bericht
Onze oudste is er een van gewoontes, waar we ook vooral niet vanaf moeten wijken. Regelmaat en rituelen domineren de belangrijkste punten van de dag. Maar dit is niet alleen het geval in de dagelijkse omgang, ook hecht hij enorm aan zijn spullen. Zo ook als het zijn schoenen aangaa. Het dekbedovertrek van zijn ledikantendekbed is één voorbeeld. Toen hij over ging in een peuterbed, moest zijn oude dekbed mee. Uiteraard was dat veel te klein voor zijn nieuwe bed maar het was zomer, dus op zich was het niet een enorm probleem. Maar toen de nachten kouder werden, moesten…
Bekijk bericht
Twee maanden geleden schreef ik over boosheid. Onmacht. Over een foto van de verdronken Aylan Kurdi die de wereld over vloog, liggend op zijn buik op het strand, en dat het delen genoeg moest zijn om een probleem op de kaart te zetten. En natuurlijk was het dat niet. Maar het inspireerde veel mensen om tóch in actie te komen en allerlei prachtige initiatieven ontplooiden zich snel daarna. In de tussentijd is er veel gebeurd, ook in Nederland. Ondanks de inzet van vele vrijwilligers was er ook onbegrip. Zeker wanneer het gaat over het openen van een nieuw asielzoekerscentrum in de buurt (Nimby,…
Bekijk bericht