Van naschoolse opvang naar (gedeeltelijk) oppas

Ik heb stress. Gigantische, onmeetbare, zenuwslopende stress. Stress waarvan ik dacht dat ik die nooit zou krijgen omdat ik zo’n nuchtere instelling heb en alles altijd zo praktisch mogelijk benader. Lieve lezers, jullie hebben het vast al gemerkt in de vorige blog. Het is de stress om mijn oudste kind, die deze week voor het eerst naar school én de BSO ging. Ik vind het maar niets, zo’n naschoolse opvang. Niet omdat ze hun werk niet volstaan, want er werken hele capabele mensen die mijn kind prima opvangen. En ze doen ook totaal niet moeilijk over een luier wisselen. Maar meer omdat ik…Bekijk bericht

Mijn kleuter is niet zindelijk en gaat naar …

Mijn kleuter is niet zindelijk en gaat naar school

Eerder schreef ik al blogs over hoe wij hebben geprobeerd om onze oudste zindelijk te krijgen voordat hij naar school zou gaan. Daarin hebben we gefaald. En daarom kan ik tijdens mijn vakantie, elke keer bij een poepbroek, naar school om hem te gaan verschonen. Hij wil nog steeds niks te maken hebben met zowel potje als wc, hoewel hij inmiddels wel heeft kunnen vertellen dat hij vooral bang is voor het poepen. Dat is voor ons al een kleine overwinning. We kunnen zelfs een redelijk gesprek voeren over dat we het dan alleen met plassen gaan proberen. Maar als puntje bij paaltje…

Bekijk bericht

Brief aan mijn (bijna-)kleuter

Brief aan mijn (bijna-)kleuter

Lieve jongen, De eerste vier jaar van je leven zijn immens snel voorbij geflitst. Zo ben je een hulpeloze baby, en ineens ben je een kleuter en heb je morgen je eerste wendag op de basisschool. Ik heb er meer moeite mee dan jij. Jij staat te springen om te gaan mogen wennen. Maar ik moet je nu een stukje gaan loslaten. En dat is moeilijk. Het liefst zou ik je vasthouden, knuffelen en nooit willen laten gaan.  Lieve jongen, wat ben je bijzonder. Jij was degene die mij moeder maakte. Jij was degene die mijn hele leven op zijn kop zette. Want je…

Bekijk bericht

Zindelijkheid-offensief: de volledige overgave (deel 2)

Zindelijkheid-offensief: de volledige overgave (deel 2)

“Hoe gaat het met de zindelijkheid van jullie oudste?” Hm. Dat is niet de leukste vraag momenteel. Want het antwoord is standaard: “Niet.” We hebben het dus niet voor elkaar gekregen. Meneer draagt nog steeds een luier, en gaat over drie weken wennen op de basisschool. Hij is inmiddels bijna vier. Jaloers kijk ik naar alle kinderen die uitgebreid op het potje gaan zitten en triomfantelijk verhaal komen halen wanneer het is gelukt. In januari hebben we ons offensief ingezet. Werkelijk alles hebben we geprobeerd.  ALLES. Boekjes lezen. Op het potje zetten. Stickerkaart met cadeautjes. Cadeautjes in het zicht leggen. Smeken…

Bekijk bericht

Een peuter, een fiets en een ongeluk (5)

Een peuter, een fiets en een ongeluk (5)

Monster!1 viel zijn tanden uit zijn mond en het bloeden hield niet op. Nadat we besloten hadden de nacht af te wachten omdat hij in een koortsige, diepe slaap was verzonken, startte het weekend. Het laatste deel in deze reeks. Een kleine overwinning, er ligt geen peuter in mijn bed die zaterdagochtend! Hij heeft de nacht compleet doorgehaald in zijn eigen bed. Wel weer bloed, wel weer douchen, maar het is veel minder dan daarvoor. En nog beter: hij heeft geen koorts meer. Waarschijnlijk dus toch van de vaccinatie. Phew! Al vroeg vertrekken pa en Monster!2 naar Groningen voor een nachtje logeren bij…

Bekijk bericht