One Day, or Day One? Vooruitblik naar 2018
Ik had eens een collega. En die was nogal bezeten van het geven van het complimenten. Iedereen vond dat maar een beetje raar, als er in een teammeeting ineens geroepen werd: “Heeft iemand nog een complimentje?” Er werd een beetje lacherig over gedaan. Maar nu weet ik dat ze een heel sterk punt had. Het was gewoon geen goede timing. Net een reorganisatie achter de rug, er was een dingetje met vertrouwen, het was “wij tegen zij” en ze hoorde toevallig in het “zij” kamp. Wrong place, wrong time. Op dat moment ook voor mij. Ik kon destijds ook helemaal niet…
Bekijk bericht
Een tijdje geleden deed ik een oproep aan alle bloggende moeders om een blog te schrijven voor Volmaakt Onvolmaakt, om een keer een kijkje te nemen in hun volmaakt onvolmaakte leven als moeder. Daar werd massaal gehoor aan gegeven! Elke donderdag deel ik één van hun verhalen. Lees ze allemaal en besef je dat alle moeders maar wat doen. Dat niemand een diploma heeft, en niemand volmaakt is als moeder. Maar dat je juist in dat onvolmaakte de leukste moeder bent die jouw kind zich maar kan wensen!
Bekijk bericht
Ik heb een clubje opgericht… en nee, niet voor mensen met een lelijk gezicht, maar ze zijn wel welkom. Het heet officieel “De (On)Volmaakte Moeders Club” en het gebeuren vindt plaats op Facebook. Het klinkt heel elitair, zo’n club. Maar de bedoeling ervan is geheel het tegenovergestelde. De afgelopen tijd schreef ik nogal wat blogs over verbinden. Waarom ik schrijf wat ik schrijf. Verbinding zoeken op het schoolplein. Elkaar eens een keertje aanspreken. Anderen in hun waarde laten. Zelf trots kunnen zijn op je kind zonder je ongemakkelijk te voelen. Ik vroeg of anderen mij niet wilden veroordelen. En op die…
Bekijk bericht
Afgelopen week las ik een berichtje op Twitter, dat moeders het lastig vinden om de trots voor hun kind te uiten. Omdat ze bang zijn om andere ouders voor het hoofd te stoten. Mijn eerste reactie was meeleven, want ik herken het. Dat je maar doet of het niet zo’n big deal is dat je kind iets goeds doet, omdat je bang bent dat iemand met een scheef oog afkeurend naar je kijkt. Ik schrok ook van mijn eigen tegenreactie, want met onze oudste liep alles niet vanzelf. En ik was dus ook best wel eens jaloers. Voordat je verder…
Bekijk bericht