Mijn Taalmaatje is Top!

Ik ben een taalmaatje van een Congolese vrouw, inmiddels alweer  ruim een half jaar. Ik noem het liever maatje dan coach want het begrip ‘coach’ voelt zo als eenrichtingsverkeer, maar dat is het helemaal niet. Ik leer namelijk ook heel veel van haar. Over haar cultuur, haar leven vroeger in Congo, maar ook zeker over haar taal. Mimi nina kwenda nyumbani. Asante. Hakuna shaka. Uhaki. Ik bedoel maar! Twee keer in de week ga ik ’s avonds naar haar toe om haar te helpen met de Nederlandse taal. Eigenlijk wilde ik vanwege mijn drukke leven maar één keer per week…Bekijk bericht

Ik ben een vrijwilliger voor vluchtelingen (en daar …

Ik ben een vrijwilliger voor vluchtelingen (en daar word ik blij van).

Twee maanden geleden schreef ik over boosheid. Onmacht. Over een foto van de verdronken Aylan Kurdi die de wereld over vloog, liggend op zijn buik op het strand, en dat het delen genoeg moest zijn om een probleem op de kaart te zetten. En natuurlijk was het dat niet. Maar het inspireerde veel mensen om tóch in actie te komen en allerlei prachtige initiatieven ontplooiden zich snel daarna. In de tussentijd is er veel gebeurd, ook in Nederland. Ondanks de inzet van vele vrijwilligers was er ook onbegrip. Zeker wanneer het gaat over het openen van een nieuw asielzoekerscentrum in de buurt (Nimby,…

Bekijk bericht

Een betere wereld begint bij jezelf – ik kom …

Een betere wereld begint bij jezelf – ik kom in actie!

Onrust in mijn lijf sinds afgelopen donderdag. Sinds de welbekende foto van het aangespoelde jongetje in de Turkse badplaats Bodrum om de paar minuten op mijn Facebookpagina verscheen. Het “oooh” en “aaah” was niet van de lucht. En ik? Na de eerste schok ergerde ik me dood. Niet omdat ik niet warm of koud werd van die foto. Net als alle moeders zag ik in dat kleine jongetje mijn eigen jongens. Mijn moederhart bloedde. Zoals velen met mij had ik er een lief ding voor over om dat jongetje, en vele andere jongetjes en meisjes die hetzelfde lot ondergingen, nieuw leven…

Bekijk bericht