Toen ik me afgelopen juli inschreef als ondernemer bij de KvK, bruiste ik van de ideeën. Ik wilde zoveel gaan doen! En het liefst allemaal tegelijk. Nou kan iedereen je vertellen dat alles tegelijk gewoon niet werkt. Ook als je geen kinderen en een vrijwel fulltime baan ernaast hebt. Tel daarbij mijn vrijwilligerswerk, het GGZ traject van mijn oudste en de aanstaande verhuizing op, en het feest is compleet.
Want die verhuizing… die gaat gewoon gebeuren! Alle papieren voor de hypotheekaanvraag zijn rond en nu is het afwachten tot 1 juni, wanneer we de sleutel kijken. Hoera voor ons, en een lange neus naar de hypotheekadviseur die vorig jaar zei dat we dan maar gewoon moesten blijven dromen. Ik moet nog steeds lachen als ik eraan terug denk. :) Het wordt wel een pittige tijd, want 30 juni moet onze woning worden opgeleverd. Ook die is namelijk verkocht, woehoe! En er moet enorm veel verbouwd worden in de woonboerderij. Hoe we dat aanpakken, volgt in een andere blog :)
Maar goed terug naar alles tegelijk willen doen…. dat ging dus niet gebeuren. Daar kwam ik vorig jaar overigens al heel snel achter. Maar dan moet je de keuzes gaan maken wat je dan wél wil gaan doen. En ook daarin was ik heel erg zoekende. Ging ik eerst voor mijn kinderverhalen? Of toch meer voor de blog? Hoe zat het dan met fotografie? Ik wist het niet meer, en afgelopen maand is er wel even een periode geweest dat ik nergens zin in had. Dus ik nestelde mezelf eens heerlijk in mijn persoonlijke bubbel en ging eens nadenken.
En uiteindelijk heb ik gekozen voor de dingen die momenteel niet als werk voelen en me moeiteloos af gaan. Dat zijn deze blog (echt serieus, zonder problemen tik ik ze weg!) en mijn werk voor Oudermatch.nl, waar ik enorm gave kansen krijg om te schrijven.
Het betekent ook dat ik een paar ondernemingsplannen op de lange baan ga schuiven. Zo wil ik heel graag verder met mijn kinderverhalen, maar Voor het Slapen is even in ruste. Daar moet zoveel voor gebeuren, dat ik momenteel een beetje moe word als ik er aan denk. Even wachten dus nog op de voorleesverhalen!
Ook de fotografie schuif ik door tot na de verhuizing, hoewel ik nog wel een leuke opdracht heb bij een kinderdagverblijf. Ik sla natuurlijk geen werk af ;), maar ik ga niet bewust zoeken naar foto opdrachten. Tenslotte laat ik het actief op zoek gaan naar meer betaalde (schrijf)opdrachten even liggen. Niet omdat ik het niet leuk vind, maar omdat ik mezelf niet in een burnout wil werken nog voordat ik ook maar één stuk behang heb getrokken of schrootje heb gesloopt in de boerderij.
Na het nemen van die beslissingen voelde ik meteen een stuk rustiger. Alles wat ik nog wil gaan doen is immers niet weg. Het gaat alleen even wachten tot ik meer tijd en ruimte heb om het daadwerkelijk op te pakken. Eerst verhuizen, en jongens, wat ik heb ik daar enorm veel zin in!
Wanneer moest jij moeilijke keuzes maken die je uiteindelijk, net als bij mij, heel veel rust hebben gegeven?
Een van de allertofste weken van het jaar is toch wel de week in mei…
Week vier van de thuisscholing zit er bijna op en we hebben een paar vrije…
Week 2 van het thuisscholen zit er bijna op. Ik merk dat ik in ieder…
Iedereen die mij een beetje kent, weet dat ik fan ben van lui opvoeden. Of,…
Mijn kinderen kunnen spoorloos verdwijnen. Héél soms gebeurt dat buitenshuis, maar vaak zijn ze ook…
Mijn jongste is een decemberbaby. Echt, hoe had ik het zo kunnen plannen (en ik…