Leven onder invloed van een pestkop

Toen ik naar de brugklas ging, was ik schoolziek. Heel vaak. Ik ging van een relatief kleine basisschool naar een gigantische middelbare school. Dat was al een enorme verandering. En ik kreeg een kluisje. Achteraan in de kluisjesgang en onder het kluisje van Maaike. Maaike wist precies hoe ze mij thuis kon houden. Maaike was mijn pestkop. Voor degenen die niet mijn hele jeugd hebben meegemaakt (en dat zijn er nogal wat): ik was een hyperverlegen kind. Op school ook heel gevoelig. Zo eentje die met geen mogelijkheid naar de peuterspeelzaal te krijgen was. Zo’n kind dat je amper hoorde in…Bekijk bericht

Digital Detoxing: Afkicken van mijn smartphone

Digital Detoxing: Afkicken van mijn smartphone

Sinds ik in het voorjaar een keer een dag helemaal offline ben geweest, heb ik me afgevraagd waarom ik dat niet vaker doe. En elke keer komt het er gewoon niet van. De gestolen momentjes dat ik even door mijn Facebook tijdlijn scroll, een berichtje plaats op Twitter of een foto zoek voor Instagram, het is gewoon een dwangmatige obsessie. Tijd om af te kicken van mijn smartphone. Ik wist het natuurlijk al: ik ben kneiterverslaafd aan mijn smartphone. Een Smombie. Het ding zit nog net niet aan mijn hand vastgelijmd. Ik houd ook alles bij. Zoals dat er een…

Bekijk bericht

Waarom de fuck-it list een fantastische uitvinding is

Waarom de fuck-it list een fantastische uitvinding is

Sinds een jaar heb ik geen bucket list, maar een fuck-it list. En ik moet zeggen, het werkt heel rustgevend om tegen bepaalde personen en situaties gewoon fuck it te kunnen zeggen. Niet hardop (nouja, soms wel) maar in mijn hoofd. Ik geef zo aan mezelf aan hoe niet-belangrijk ik iets vind. En dat het iets is wat ik niet wil doen of (op dit moment) geen aandacht aan wil besteden. Want weet je, ik heb al genoeg zaken om me druk om te maken. De verbouwing van de boerderij. Mijn kinderen. Een nieuwe omgeving en nieuwe mensen die ik…

Bekijk bericht

Hoera! Ik heb mijn eigen womancave (of werkplek)

Hoera! Ik heb mijn eigen womancave (of werkplek)

De verbouwing van de boerderij gaat me soms veel te langzaam. Maar er was één kamer die ineens enorm opschoot: mijn eigen werkplek! En dan mag ik het wel kantoor of werkplek noemen, eigenlijk is het gewoon mijn eigen womancave. He-le-maal van mij. En jongens, ik ben er blij mee. Het is zo mooi geworden. Van vloer tot lamp, van klok tot canvas. Goed, op sommige momenten loopt er alsnog een treinbaan door de kamer, maar ik kom hier helemaal tot rust. Dus me-time, kom maar op! Ik kan me heerlijk terugtrekken. In deze blog neem ik jullie mee in…

Bekijk bericht

Waarom ik de nieuwe basisschool óók spannend vind

Waarom ik de nieuwe basisschool óók spannend vind

De zomer is weer bijna voorbij. Dat betekent dat de school weer begint. Maar het is niet de plek die ze gewend zijn. Waar de kleuter al een jaar naar toe ging. En waar de peuter af en toe mee naar toe mocht. Een nieuwe woonplaats betekent meteen een nieuwe basisschool. We beginnen weer helemaal opnieuw. En voor iedereen is dat wennen. “Mam, ik vind juf Esther een beetje spannend,” pruttelde mijn kleuter vorige week. Ja, dat snap ik wel. Het is niet niks, zo’n nieuwe school. Waar je helemaal niemand kent, zelfs niet de juf. Afgelopen week waren ze…

Bekijk bericht