Column: Nostalgie in Utrecht

Na het debacle van afgelopen week (voor degene die dat even niet mee kreeg: gisteren miste ik het bericht van code rood en zat ik 6 uur vast op station Breukelen. En ik me nog afvragen waarom mijn werkgever me dapper vond) besloot ik het vandaag anders aan te pakken. Omdat ik toch naar Utrecht ging vanavond, reed ik daar alvast naar toe. Parkeerde ik de auto bij mijn vriendin voor de deur en liep naar de bushalte. Maar omdat de bus net weg reed, liep ik naar de volgende halte. Beter bewegen dan 9 minuten stil blijven staan, nietwaar?…Bekijk bericht

Ode aan alle moeders

Ode aan alle moeders

Ik vind moeder zijn het moeilijkste wat ik ooit gedaan heb. Ik bedoel, ik moet twee kleine individuen met een geheel eigen mening proberen zo ver te krijgen dat ze kunnen functioneren in deze maatschappij. Dat gaat niet zonder slag of stoot. En die medemoeders, daar word ik vaak best onzeker van. Want die opgeruimde huizen op Pinterest, die perfecte gezinsfoto’s op Instagram, die prachtige maaltijden, dat heb ik allemaal niet hoor. Doe ik dan iets verkeerd? Steek ik te weinig tijd in mijn huishouden? Hoe doen zij dat en waarom kan ik dat dan niet? Het grappige is, is…

Bekijk bericht

Kind met een sterke wil: Moeder versus kleuter

Kind met een sterke wil: Moeder versus kleuter

Ik heb een kind met een sterke wil. Samen vechten we veel. Niet letterlijk, natuurlijk. Maar bijna alles was een strijd. En hij vond (en vindt) dat ergens nog wel leuk ook. Juist dat irriteerde mij dan weer mateloos. Nog steeds botsen we elke dag. Maar inmiddels wel een heel stuk minder dan voorheen. Hoe dan?  Ik ben iemand die het diep van binnen fijn vind om iedereen te vriend te houden. Die niet zo de behoefte heeft om tegen schenen aan te trappen. Voor mij is gemoedelijk wel prima. Ik hoef niet overal vraagtekens bij te zetten. En ik snap…

Bekijk bericht

10 x wraak nemen op je kinderen

10 x wraak nemen op je kinderen

Half vijf ’s ochtends. De deur van de slaapkamer klettert open. “MAMA? MAG IK OP JOUW TELEFOON?” In een split-second maak ik een slaapdronken afweging en ontgrendel de telefoon. Terwijl Pocoyo uit de speaker galmt loopt hij weg en ik draai me nog een keer om. Ik wil alleen maar slapen. In de anderhalf uur erna komt hij geregeld iets melden. Dat hij de poes binnen heeft gelaten. Dat het buiten nog donker is. Of dat hij eigenlijk toch Winnie de Pooh wil kijken. Ooit, denk ik, ooit kom je je nest niet meer uit. Een kwaadaardig plannetje nestelt zich…

Bekijk bericht

Column: Anoniem in Amsterdam

Column: Anoniem in Amsterdam

Ik sta stil voor een stoplicht midden in Amsterdam. Ik ben de enige. Om me heen haasten de mensen zich naar het station. Rennend steken ze over, soms maar net een fietser of auto ontwijkend. Ik niet. Want ik heb tijd genoeg. Ik duw mijn handen een beetje dieper in mijn zakken en grijns. Mijn voeten staan stevig op de grond. Terwijl Within Temptation en Keith Caputo me via Spotify vragen wat ik nou weer heb gedaan kijk ik achterom richting de prachtig verlichte Dam. Nou, Sharon en Keith, vandaag heb ik gewerkt. In Amsterdam. Doe ik elke dinsdag tegenwoordig.…

Bekijk bericht