Column: Buzz Lightyear en de eerste speeldate

Binnen een maand zijn eerste speeldate. En hij regelt het gewoon helemaal zelf…. “Mama, mama! Morgen ga ik bij B. spelen!” Opgewonden komt hij de school uitgerend, Buzz Lightyear ferm onder zijn arm geklemd. Die mocht hij vandaag laten zien en tot zijn grote vreugde mocht Buzz blijven. Sinds kort zijn mijn kinderen fan van Toy Story. De films staan op repeat en bij mijn kleuter is Buzz de grote favoriet. Dus toen hij vertelde dat hij zo graag Buzz Lightyear voor zijn verjaardag wilde hebben, heb ik de krochten van het internet bezocht om er nog eentje naar boven…Bekijk bericht

Column: Tik tik tik, op het raam…

Column: Tik tik tik, op het raam…

Het is avond. Vroeg nog, zelfs, maar het wordt ook alweer zo vroeg donker dat het voelt alsof het al na negenen is. Wonderwel sliepen de kinderen op tijd en bij uitzondering ben ik nog voor 8 uur beneden. Sander is er niet, dus ik heb tijd voor mezelf. En vanavond geen werk, nee, ik ga mijn boek uitlezen. Een thriller. Ik sluit de computer af en ga in mijn hangstoel zitten. Genietend van de rust pak ik mijn boek en ik verlies mezelf in het verhaal. Tik. Tik tik tik. Medogenloos word ik uit mijn bubbel gehaald. Het is…

Bekijk bericht

Column: Het leed dat Lego bouwen heet…

Column: Het leed dat Lego bouwen heet…

Wij hebben bakken vol Lego. Het meeste ligt uit elkaar, klaar om gebouwd te worden. Of omdat het gewoon weer zeer effectief gesloopt is. Maar dan niet netjes gesorteerd en door de verhuizing verdeeld over 5000 verschillende bakken. Ga er maar eens aan staan. Maargoed. Dit weekend kreeg de kleuter een mooi bureau. Dus ik vond dat hij dan ook iets om mee te spelen moest hebben. Immers, zo vindt hij, in een Legokamer speel je met lego. En zo is het maar net. Goedgemutst begon ik dus aan project Politiebureau. Dat was recentelijk pas gesloopt dus, althans daar ging…

Bekijk bericht

Column: Ging een moeder met twee kinderen in …

Column: Ging een moeder met twee kinderen in de trein…

“Kijk, mama! Dat is elektriciteitsdraad!” Trots kijkt mijn peuter naar mij op terwijl hij dwingend met zijn vinger tegen het raam van de trein prikt. “Ja, vent, dat klopt. En wat kun jij dat goed zeggen,” zeg ik trots. Het is niet héél vreemd, want hij heeft het woord tot het vervelende af willen oefenen toen we het Disneyboekje “Jacobus Tierelier Vliegt Uit” lazen. Het volume loopt iets op, dus ik leg mijn vinger tegen mijn lippen. “Shht,” fluister ik, “kijk. Daar liggen twee mensen te slapen. Die zijn héél moe. We moeten dus even zachtjes doen.” Op een dringende…

Bekijk bericht

Column: Principes of toetje?

Column: Principes of toetje?

Gatverdamme. Wat is dat nu weer? Er is me taart beloofd, en dit krijg ik voor mijn neus. Ik ben misschien 3, maar ik weet heus wel wanneer ik in de zeik word genomen. Hártige taart, zegt mama, maar er zitten gewoon groentes in. Ik zie ze zitten. En dat moet ik niet. Ga iemand anders voorliegen, met je taart. Er zit geeneens slagroom op. Mama begint te dreigen dat ik geen toetje krijg als ik niet eet, maar ik houd koppig vol. “Ik hoef niet meer,” zeg ik, “Ik ben klaar met eten.” Ze zegt dit wel vaker. Soms…

Bekijk bericht