Ik kies voor mijn kind (en stop met werken)

De knoop is doorgehakt, de kogel is door de kerk, en meer van dat soort uitspraken. Afgelopen week vertelde ik het aan mijn team en nu aan de hele wereld: ik stop met werken en zeg na bijna 6 jaar mijn baan bij Douwe Egberts vaarwel. Na 22 juni ben ik officieel werkloos.  Zoals mijn trouwe lezers weten, was het afgelopen jaar een gigantische achtbaan. Door de uitdagingen rond onze kleuter besloot ik in november een flinke stap terug te doen in mijn werk en legde mijn leidinggevende functie neer. Ik kon het gewoon niet meer allemaal tegelijkertijd bolwerken: De afspraken…Bekijk bericht

Ik kies voor mijn kind (en doe een …

Ik kies voor mijn kind (en doe een stapje terug)

Deze week maakte ik een van de moeilijkste keuzes van mijn leven. Ik legde mijn leidinggevende functie neer. Na ruim 4 jaar als senior op verschillende afdelingen binnen de backoffice van Douwe Egberts te hebben gewerkt, doe ik een stapje terug. Niet omdat het zo fantastisch goed gaat met mijn eigen bedrijf (ik kan er nog niet van leven, helaas), maar vanwege mijn oudste zoon. Met deze beslissing kies ik voor mijn kind. Ik kon het niet meer. Het voelde alsof ik faalde op alle fronten. Ik kon de medewerkers niet meer de steun en leiding geven die ze verdienen. En…

Bekijk bericht

Van naschoolse opvang naar (gedeeltelijk) oppas

Van naschoolse opvang naar (gedeeltelijk) oppas

Ik heb stress. Gigantische, onmeetbare, zenuwslopende stress. Stress waarvan ik dacht dat ik die nooit zou krijgen omdat ik zo’n nuchtere instelling heb en alles altijd zo praktisch mogelijk benader. Lieve lezers, jullie hebben het vast al gemerkt in de vorige blog. Het is de stress om mijn oudste kind, die deze week voor het eerst naar school én de BSO ging. Ik vind het maar niets, zo’n naschoolse opvang. Niet omdat ze hun werk niet volstaan, want er werken hele capabele mensen die mijn kind prima opvangen. En ze doen ook totaal niet moeilijk over een luier wisselen. Maar meer omdat ik…

Bekijk bericht