Van naschoolse opvang naar (gedeeltelijk) oppas
Ik heb stress. Gigantische, onmeetbare, zenuwslopende stress. Stress waarvan ik dacht dat ik die nooit zou krijgen omdat ik zo’n nuchtere instelling heb en alles altijd zo praktisch mogelijk benader. Lieve lezers, jullie hebben het vast al gemerkt in de vorige blog. Het is de stress om mijn oudste kind, die deze week voor het eerst naar school én de BSO ging. Ik vind het maar niets, zo’n naschoolse opvang. Niet omdat ze hun werk niet volstaan, want er werken hele capabele mensen die mijn kind prima opvangen. En ze doen ook totaal niet moeilijk over een luier wisselen. Maar meer omdat ik…Bekijk bericht