Mijn kind is 3: De scholenspeurtocht (2)

De scholenspeurtocht schoot bij ons nou niet bepaald op. Wanneer je een perfectionist en control freak bent zoals ik, is het zoeken naar een school best lastig. Want wat is nou het beste voor ons kind? Waar zou hij het prettigst opgroeien? Wat is voor ons belangrijk? Gek werden we ervan.

In december begon ik al met de research. Schoolinspectierapporten, reviews van ouders, meningen op het dagverblijf; alle informatie werd op een gouden schaaltje gewogen. Uiteindelijk maakte ik een selectie en afgelopen januari bezochten we drie scholen: een met traditioneel onderwijs, een Jenaplan en een Daltonschool. Qua afstand viel de Daltonschool af (hoewel ik wel fan was van hun naschoolse programma’s). Het ging toen tussen traditioneel en jenaplan. En toen begon de ellende.

Perfecte keuze

Omdat we de perfecte keuze wilden maken, schoven we het beslismoment voor ons uit. Dan kon ik in ieder geval niet falen. Gelukkig zitten we hier niet met inloot-systemen zoals in Amsterdam of wachtlijsten zoals in Utrecht En dat is maar goed ook, anders had onze oudste over drie jaar nog niet naar school gekund met ons uitstelgedrag. We hadden nog alle tijd.

We besloten nogmaals de twee scholen te gaan bezoeken, en nu mét Monster!1 erbij. Want misschien kon hij wel zelf kiezen. Wij kunnen hem redelijk peilen en aan hem wel zien of hij iets leuk vindt of niet. Want we wel heel veel willen, maar het draait uiteindelijk om hem. Híj moet er prettig voelen.

Jenaplan

Allereerst was de Jenaplan locatie aan de beurt. In het kort (voor de mensen die niet weten wat het is of nog een keuze moeten maken): Jenaplan is gebaseerd op zelfstandigheid en dat de jongere kinderen van de oudere leren. Kinderen krijgen een aantal taken maar mogen zelf plannen wanneer ze dit in de week inplannen. Daarnaast zitten ze niet in de traditionele groep 3/4/5, maar zit je in een groep waarbij deze drie groepen gecombineerd zijn. Je kind krijgt een maatje uit de oudere groep die jou helpt.

We vonden het een mooi idee. En Monster!1 moest even ontdooien, maar toen hij snapte wat de bedoeling was kwam hij lekker los. De kleuterklassen werden uitgeplozen en buiten kon hij even lekker spelen. En de buurjongen was er ook. Deze school was dus een succes!

Traditioneel onderwijs

In dezelfde week bezochten we de traditionele school. Daar wist ons oudste Monster natuurlijk exact wat we gingen doen. En tot zijn grote vreugde ontdekte hij een vriendje van de kinderopvang die en paar maanden geleden vertrok naar de kleuterklas. De hele school werd ontdekt. Maar dat we nu konden zeggen dat ie op deze school enthousiaster reageerde dan op de Jenaplan? Nou, nee. Dus konden we alsnog niet kiezen.

Dus hebben we de voor- en nadelen van de scholen op een rij gezet. Want het was wel duidelijk dat ons Monster op beide scholen wel zou kunnen aarden. We gingen kijken naar de punten die voor ons verder belangrijker waren. Daarbij hielden we rekening met het gegeven dat onze oudste niet zo’n held is, niks durft en waarschijnlijk een beetje faalangstig is én onze jongste, ons ongeleide projectiel, die straks naar dezelfde school moet.

Ja, gekozen!

En uiteindelijk hebben we de keuze gemaakt voor de traditionele school. Met vaste lessen en structuur, halfjaarlijks doorstroomsysteem naar groep 3, spelen met Engels in de kleutergroepen en lekker dichtbij. Daarbij is het een lekkere multi-culti school, wat voor mij dan weer belangrijk was.

Monster!1 is er inmiddels helemaal klaar voor. Die laatste drie maanden op de kinderopvang wil hij eigenlijk niet meer, hij wil naar “SCHOOL.” Bijna, grote jongen!

En als het niks is? Ook daarover hebben we geconcludeerd: dan kunnen we altijd nog overstappen.