Weet je nog, vroeger? Dat wanneer je ziek was, je lekker onder een dekentje op de bank kon kruipen, af en toe een sprintje moest trekken naar de wc, maar dat je voor de rest lekker vertroeteld werd door je moeder? Zo fijn was dat. Maar als je zelf een peuter en een kleuter onder je hoede hebt, is het afgelopen met ziek zijn. Kan niet, mag niet. Want er staan twee ukken aan je broek te trekken. Oók als je op de bank ligt.
Gelukkig ben ik niet heel vaak ziek of in ieder geval, niet héél ziek, waardoor ik nog wel enigszins normaal kan functioneren. Om eten te maken, kinderen te entertainen en daarna uitgeput net na de jongens in bed te storten. Afgelopen week niet. Ik was te beroerd om ook maar enigszins van de bank op te staan. Goed, soep had ik nog wel gemaakt, maar de afwerking en kinderen voeren heb ik aan mijn vent overgelaten. En zelf heb ik er niets van gegeten.
Het universum zou moeten bepalen dat je als moeder gewoon niet meer ziek kan zijn. Het klinkt misschien niet heel erg feministisch, maar als jij moet zorgen voor je kinderen, is het een understatement om te zeggen dat het niet echt handig is. Gelukkig is het grootste gedeelte weer voorbij en kan ik weer enigszins normaal functioneren. Hoe overleefde ik dit?
Ik ben dus weer aan de beterende hand. Wat doen jullie als je ziek bent?
Lees ook: Brief aan mijn moeder
Een van de allertofste weken van het jaar is toch wel de week in mei…
Week vier van de thuisscholing zit er bijna op en we hebben een paar vrije…
Week 2 van het thuisscholen zit er bijna op. Ik merk dat ik in ieder…
Iedereen die mij een beetje kent, weet dat ik fan ben van lui opvoeden. Of,…
Mijn kinderen kunnen spoorloos verdwijnen. Héél soms gebeurt dat buitenshuis, maar vaak zijn ze ook…
Mijn jongste is een decemberbaby. Echt, hoe had ik het zo kunnen plannen (en ik…