Mijn kind is 3: De scholenspeurtocht (2)
Soms voel ik het. Die alles verterende liefde die je van binnen opvreet. De liefde voor mijn kinderen. Alsof je hart zich tot een knikker samen knijpt en tegelijkertijd mijn adem wordt afgesneden. En soms springen de tranen in mijn ogen als ik naar ze kijk. Tuurlijk heb ik voor het kinderen-tijdperk ook wel hartzeer en liefde gekend, maar toch voelde dat nooit zoals dit. Normaal gesproken ben ik niet iemand die overal strooit met bloemetjes en alles lief, mooi, aardig en leuk vindt. Daar ben ik veel te nuchter voor. Daarnaast zijn mijn Monsters ook regelmatig strontvervelend en dan knijpt…
Bekijk bericht
Als ik ergens tegenop zie, is het mijn wekelijkse uurtje sportschool. Sporten is gewoon stom. Ik moet mijzelf wekelijks streng toespreken om de smoezen te omzeilen, om me alsnog naar die toko toe te slepen. En als ik dan eindelijk op de parkeerplaats sta (ik rij er op dinsdagen direct vanuit mijn werk naar toe), zit ik vaak nog tien minuten besluiteloos in de auto te facebooken of radio te luisteren. Ik vind de apparaten stom, zweten is stom, dat ik de tijd vooruit moet kijken is stom…. Soms bezwijk ik en smokkel ik een weekje. Of, als het mooi weer…
Bekijk bericht
Ja hoor, een driftbui. Iedere peuterouder komt ze hoe dan ook tegen. Het is bijna fascinerend hoe een kind vrijwel ineens van standje relaxed naar ongecontroleerde boosheid kan gaan. Alsof er ineens een stop doorbrandt en er kortsluiting ontstaat. Ik moet zeggen dat mijn kinderen over het algemeen prima te spreken zijn. De oudste verbergt, wanneer hij boos is, zijn gezicht in zijn handen en gaat op de bank of de grond liggen, en dat doet hij vrijwel geluidloos. De jongste heeft het klassieke stampvoeten tot een kunst verheven maar is over het algemeen snel af te leiden. Ik heb in…
Bekijk bericht
Boodschappen doen met kinderen. Het is iets waar al veel klaagzangen over geschreven zijn en waar ik me totaal niet in kan vinden. De mijne zijn namelijk niet zo. Mijn Monsters gedragen zich nog best prima in een winkel. Voor het overgrote deel doe ik in mijn eentje, met de beide Monsters, op vrijdag de grote boodschappen voor de week erna. Monster!1 kan ik vantevoren nog enigszins instrueren dat hij mama moet helpen en het is zo’n goedzak dat hij dan braaft knikt en het, met een paar reminders, dan ook wel doet. Monster!2 is nog zo klein dat hij in…
Bekijk bericht