Waarom de fuck-it list een fantastische uitvinding is

Sinds een jaar heb ik geen bucket list, maar een fuck-it list. En ik moet zeggen, het werkt heel rustgevend om tegen bepaalde personen en situaties gewoon fuck it te kunnen zeggen. Niet hardop (nouja, soms wel) maar in mijn hoofd. Ik geef zo aan mezelf aan hoe niet-belangrijk ik iets vind. En dat het iets is wat ik niet wil doen of (op dit moment) geen aandacht aan wil besteden. Want weet je, ik heb al genoeg zaken om me druk om te maken. De verbouwing van de boerderij. Mijn kinderen. Een nieuwe omgeving en nieuwe mensen die ik…Bekijk bericht

Waarom ik de nieuwe basisschool óók spannend vind

Waarom ik de nieuwe basisschool óók spannend vind

De zomer is weer bijna voorbij. Dat betekent dat de school weer begint. Maar het is niet de plek die ze gewend zijn. Waar de kleuter al een jaar naar toe ging. En waar de peuter af en toe mee naar toe mocht. Een nieuwe woonplaats betekent meteen een nieuwe basisschool. We beginnen weer helemaal opnieuw. En voor iedereen is dat wennen. “Mam, ik vind juf Esther een beetje spannend,” pruttelde mijn kleuter vorige week. Ja, dat snap ik wel. Het is niet niks, zo’n nieuwe school. Waar je helemaal niemand kent, zelfs niet de juf. Afgelopen week waren ze…

Bekijk bericht

Wat ik ga missen na mijn verhuizing

Wat ik ga missen na mijn verhuizing

Afgelopen vrijdag namen wij afscheid van ons huis in Culemborg. Ondanks dat je daar wel enigszins naar toe leeft, is het toch wel een dingetje. Je kinderen zijn er niet fysiek geboren maar wel vanaf dag 1 opgegroeid. Ondanks dat ik mezelf als extraverte introvert zie, heb ik best wat contacten opgedaan. En ik heb er behoorlijk wat meegemaakt in die paar jaar. Een week ervoor zegde ik mijn baan op, nog zoiets. Alsof je alle schepen in één keer achter je verbrand. En toch, sentimenteel en melancholisch als ik ben, ga ik een aantal dingen heel erg missen. Met…

Bekijk bericht

Van loslaten word je sterker: Afscheid nemen

Van loslaten word je sterker: Afscheid nemen

Onderstaande tekst schreef ik gisteren op mijn Facebook pagina, maar ik wilde hem ook hier delen. Want van loslaten, daarvan word je inderdaad alleen maar sterker. Zelfs al zie je het niet meteen, uit de strijd die je moet voeren met jezelf en met de omgeving rijs je op als een feniks. Deze hele maand staat in het teken van laatste keren. Morgen is mijn laatste dag bij Douwe Egberts. De laatste keer dat ik de poortjes van mijn werk binnen loop. Over het waarom schreef ik al een blog: Zodat ik mijn kinderen, en vooral onze autist, kan begeleiden…

Bekijk bericht

Waarom ik de prikactie van de basisschool als …

Waarom ik de prikactie van de basisschool als ouder steun

Ook wij kregen afgelopen week een brief van school. Op dinsdag 27 juni aanstaande gaat de school pas om 9.30 open. Dit, omdat de leraren een uur gaan staken voor betere werkomstandigheden. Ik volg de lerarenstaking (en het hopelijk positieve gevolg ervan) met interesse. Ik vind het een mooi statement, deze prikactie. En tekende dus ook de petitie van POFront, samen met ruim een kwart miljoen andere mensen. Maar niet iedereen denkt er zo over. Ik heb namelijk ook al flink wat gekreun en gesteun gehoord om me heen. Briesend gaan sommige ouders over de rooie. Want tja, het is…

Bekijk bericht