Niemand helpt ons kind aan zorg… wat nu?

Ik schreef het al eerder, het is nogal lastig als je kind niet zindelijk is en naar school gaat. Ik voel me een slechte moeder, omdat ik mijn oudste hierbij niet heb kunnen helpen. Gelukkig was er in oktober toch eindelijk de erkenning van de kinderarts dat het probleem groter was dan niet zindelijk willen worden, maar dat er nog iets anders aan ten grondslag lag: angst.  Wij hebben dus niet voor niets een doorverwijzing gekregen naar de GGZ. Want de angst beperkt zich niet alleen tot niet durven plassen op een wc. De dokter mag niet eens aan zijn buik…Bekijk bericht

Ik kies voor mijn kind (en doe een …

Ik kies voor mijn kind (en doe een stapje terug)

Deze week maakte ik een van de moeilijkste keuzes van mijn leven. Ik legde mijn leidinggevende functie neer. Na ruim 4 jaar als senior op verschillende afdelingen binnen de backoffice van Douwe Egberts te hebben gewerkt, doe ik een stapje terug. Niet omdat het zo fantastisch goed gaat met mijn eigen bedrijf (ik kan er nog niet van leven, helaas), maar vanwege mijn oudste zoon. Met deze beslissing kies ik voor mijn kind. Ik kon het niet meer. Het voelde alsof ik faalde op alle fronten. Ik kon de medewerkers niet meer de steun en leiding geven die ze verdienen. En…

Bekijk bericht

Mijn kleuter is niet zindelijk: een angstprobleem?

Mijn kleuter is niet zindelijk: een angstprobleem?

 Wanneer je peuter 3 jaar oud is en niet zindelijk, krijg je steevast te horen: “Ze zijn ineens zindelijk, let maar op. Je hebt nog tijd genoeg.” Of ze nu één maand of al tien in hun vierde levensjaar zitten. Maar wanneer die vierde verjaardag gepasseerd is, gaan er ineens allerlei alarmbellen rinkelen. Want dan vertoont je kind ineens “niet normaal gedrag.” Ja, dat wist ik al. Maar dat wist ik ook al toen hij drie jaar en drie maanden was, en de paniek om de zindelijkheid begon. Dat was in januari 2016. In april 2016 sprak ik met de…

Bekijk bericht

Van naschoolse opvang naar (gedeeltelijk) oppas

Van naschoolse opvang naar (gedeeltelijk) oppas

Ik heb stress. Gigantische, onmeetbare, zenuwslopende stress. Stress waarvan ik dacht dat ik die nooit zou krijgen omdat ik zo’n nuchtere instelling heb en alles altijd zo praktisch mogelijk benader. Lieve lezers, jullie hebben het vast al gemerkt in de vorige blog. Het is de stress om mijn oudste kind, die deze week voor het eerst naar school én de BSO ging. Ik vind het maar niets, zo’n naschoolse opvang. Niet omdat ze hun werk niet volstaan, want er werken hele capabele mensen die mijn kind prima opvangen. En ze doen ook totaal niet moeilijk over een luier wisselen. Maar meer omdat ik…

Bekijk bericht

Mijn kleuter is niet zindelijk en gaat naar …

Mijn kleuter is niet zindelijk en gaat naar school

Eerder schreef ik al blogs over hoe wij hebben geprobeerd om onze oudste zindelijk te krijgen voordat hij naar school zou gaan. Daarin hebben we gefaald. En daarom kan ik tijdens mijn vakantie, elke keer bij een poepbroek, naar school om hem te gaan verschonen. Hij wil nog steeds niks te maken hebben met zowel potje als wc, hoewel hij inmiddels wel heeft kunnen vertellen dat hij vooral bang is voor het poepen. Dat is voor ons al een kleine overwinning. We kunnen zelfs een redelijk gesprek voeren over dat we het dan alleen met plassen gaan proberen. Maar als puntje bij paaltje…

Bekijk bericht